บทที่ 17 ตอนที่ 17

จิรัชยาไม่แน่ใจว่าตัวเองรู้สึกตัวตื่นขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่เพราะสาเหตุอะไร รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ดวงตากลมโตได้ลืมขึ้นแล้ว และกำลังกวาดมองไปรอบๆ สถานที่ที่แสนแปลกตา

มือเล็กยกขึ้นกุมศีรษะเอาไว้ พร้อมกับนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกหนักอึ้งในสมองราวกับถูกก้อนหินถ่วงเอาไว้ ความทรงจำเลือนรางราวกับรูปภาพสีข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ